Δύο χώροι ευδοκιμούν ιδιαίτερα στην Ελλάδα και πάντα περνούν από γενιά σε γενιά, η διαιτησία και η πολιτική. Πολλές φορές αναφερόμαστε στα τζάκια των πολιτικών και ταυτόχρονα μας έρχονται στο μυαλό και αυτά στην διαιτησία…
Όπως θα παρατηρήσουμε και στις δυο περιπτώσεις, το όνομα το φτιάχνουν οι πατεράδες, και ακολουθούν τα παιδιά και τα εγγόνια που στο τέλος, στις περιπτώσεις τα σκατώνουν…
Στη πολιτική τα πιο γνωστά μας τζάκια (τουλάχιστον σε μένα) με πρώτο και καλύτερο του Βενιζέλου, Λευτέρης ο πατέρας, Σοφοκλής ο γιός, Νικήτας ο εγγονός…
Παπανδρέου, Γεώργιος ο πατέρας , Ανδρέας ο γιός, το Γιωργάκης ο εγγονός…
Μητσοτάκης, Κωνσταντίνος ο πατέρας, Κυριακούλης ο γιός, εδώ βέβαια έχουμε και κόρη και εγγόνια, αλλά μάλλον τα σκάτωσαν πριν την ώρα τους…
Πάμε τώρα και στο δικό μας το κομμάτι που είναι η διαιτησία.
Κουκουλάκης, ο Γεώργιος ο πατέρας, Μιχάλης ο γιός, αργεί ο εγγονός…
Κουναλάκης, Γεώργιος ο πατέρας, Κωνσταντίνος ο γιός, Γιώργος (σε αναμονή) ο εγγονός
Βέβαια εδώ, στη διαιτησία εννοώ έχουμε και άλλο τζάκι που δεν είναι ευρύτερα γνωστό σε όλους μας…
Φουκάκης, Εμμανουήλ ο πατέρας, Γεώργιος ο γιός, ο εγγονός στο περίμενε απ’ ότι γνωρίζω…
Και γιατί τα γράφουμε αυτά; Για τον απλούστατο λόγο… Γεραφελάκηδες (δημιουργεί και αυτός τζάκι), Συριγωνάκηδες, Κυριακάκηδες, και πολλοί άλλοι μπορούν να ανέβουν τα σκαλιά μέχρι εκεί… Όποιος προσπαθήσει το κάτι παραπάνω, ξεχνάει τις κάρτες στα αποδυτήρια, και το σλόγκαν μου ήρθε στο μυαλό… «Σκουπίστε, ψεκάστε, καθαρίσαμε» Κύριε ελέησον υμάς…