Διαβάζω τον ενθουσιασμό της απόκτησης του Φρίξου Γρίβα στον ΟΦΗ και κάνω μια απλή διαπίστωση. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσες διακρίσεις και αν κατακτήσει αυτή η ομάδα, κάποιοι την θέλουν να βρίσκεται στο επίπεδο μια επαρχιακής ομάδας, ενός χωριού θα έλεγα πιο λιανά.
Έκανα μια απλή έρευνα, τι έρευνα δηλαδή, τέλος πάντων και βρήκα τα στατιστικά του παίχτη (ακόμη ταλέντο στα 20 του) είχε συμμετοχή σε 11 αγώνες με 286 λεπτά σύνολο, δεν ξεκίνησε σε κανένα από τα παιχνίδια, σε μια ομάδα που όλα κι όλα είχε 4 νίκες, 5 ισοπαλίες και 17 ήττες και φυσικά αν δεν υπήρχαν τα πλέι – οφ θα είχε από καιρό αποχαιρετήσει την κατηγορία.
Αν τώρα πάρουμε αυτά που ίδιοι αναλυτές γράφουν, ότι στον ΟΦΗ υπάρχει υπεροπλία στη μεσαία γραμμή που θα παίξει αυτό το παλικάρι, αφού όπως μας τον πασάρουν, εκεί παίζει.
Δεν ξέρω, αλλά έχουμε δυο περιπτώσεις που είναι: στην πρώτη μπορεί οι αριθμοί να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ενώ στη δεύτερη περίπτωση ο παίκτης έχει πάρα πολύ καλό μάνατζερ (Κωνσταντινίδης;) ή μπάρμπα στην Κορώνη.
Και ένα τελευταίο προς τον Ηλία Πουρσανίδη, που υποδέχεται με ιδιαίτερο ζήλο κάθε…. άτομο που συνοδεύει την ομάδα του στο «Γεντί Κουλέ».
Αλήθεια, πώς το αισθάνεστε εσύ και οι αποδέλοιποι το fair play; Που βρήκατε τον Πανιώνιο, μια ομάδα που παίζει την επιβίωσή της την Κυριακή που μας έρχεται, μια ομάδα που χρωστάει σε όποιον μιλάει Ελληνικά και τον κτυπάτε κάτω από τη ζώνη. Αν θέλετε να επαγγέλλεστε ότι ο ΟΦΗ έχει αλλάξει επίπεδο, ακόμη και ο Νέος Μαραντόνα να ήταν, θα έπρεπε να μιλήσετε με τον Πανιώνιο πρώτα ή τουλάχιστον το λιγότερο να περιμένετε το αποτέλεσμα από τα πλέι – αουτ.