Η εμπειρία μου στο χώρο του ποδοσφαίρου, με έχει διδάξει ότι για να προσφέρεις σαν παράγοντας, δεν χρειάζεται να διαθέτεις πολύ χρήμα, αλλά αγάπη σε αυτό που κάνεις.

Έχουμε παρατηρήσει στα χρόνια που πέρασαν, λεφτάδες να διαλύουν ομάδες γιατί έχουν σαν αρχή τους, το λαϊκό γνωμικό «με τον παρά μου, γαμώ και την κυρά μου» νομίζοντας ότι έχουν το χρήμα και μπορούν να εξαγοράσουν τα πάντα.

Κοντά τους, σχεδόν πάντα συναντούμε αυτούς, που κάποιοι αποκαλούν αυλοκόλακες, κοινώς γλύφτες και που εμένα μου αρέσει να τους φωνάζω τσάμπα μάγκες και που δυστυχώς είναι οι πιο επικίνδυνοι σε μια ομάδα.

Βέβαια το ποδόσφαιρο διαθέτει και τους «ερωτοχτυπημένους» μαζί του,  που το υπηρετούν με αφοσίωση,  βάζοντας πάντα το «τον μπέτη τους μπροστά», για να το κρατήσουν ζωντανό…

Ένας τέτοιος παράγοντας στο τοπικό ποδόσφαιρο είναι, ο Πρόεδρος, Γενικός Αρχηγός, Φροντιστής και ότι άλλο χρειάζεται, να είναι ο άνθρωπος, η ψυχή του ΕΓΟΗ για κάποιους.

Σίγουρα όλοι όσοι έχετε βρεθεί στο γήπεδο της Βαγιάς,  θα έχετε γνωρίσει αυτόν τον “αγριάνθρωπο”  που κάποιες φορές,  θα κάνει τη «μούντα του» στους διαιτητές, αλλά πάντα φιλόξενος σε όλες στις αντίπαλες ομάδες του ΕΓΟΗ. Ναι τον Τέλη Καρασάββα εννοώ.

Αυτό που εμένα μου έκανε φοβερή εντύπωση ήταν όταν, στο τέλος της περυσινής περιόδου πήγα να παρακολουθήσω το αγώνα παραμονής, μεταξύ του ΕΓΟΗ και της Γόρτυνας, «ζωή και θανάτου» θα τον έλεγα εγώ και για τις δύο ομάδες. Πριν τον αγώνα λοιπόν ο Τέλης τίμησε το Γιώργο Τσαγκαράκη της φιλοξενούμενης ομάδας, για τις υπηρεσίες που προσέφερε στο ΕΓΟΗ τα προηγούμενα χρόνια…

Για το ποδόσφαιρο ρε γαμώτο…