Μπορεί πολλοί από εμάς, συμπεριλαμβανομένης και της αφεντομουτσουνάρας μου, να μην μας άρεσε το σήμα και ο τρόπος που λειτούργησε ο πρόεδρος του ΟΦΗ, αλλά θα πρέπει να του βγάλουμε το καπέλο του ανθρώπου, αφού στην προκειμένη περίπτωση άφησε το συναίσθημα στην άκρη και πήρε τις δύσκολες αποφάσεις που χρειάστηκαν για να γλυτώσει την επένδυση του από μελλοντικές αναταράξεις, κάποιες από τις οποίες περνάει σήμερα ο Άρης.
Και θα πρέπει να καταλάβουμε ότι οι αμαρτίες του παρελθόντος δεν έχουν εξαφανιστεί τελείως από τις πλάτες της Ηρακλειώτικης ομάδας και περιμένουν τη στιγμή κάποιας αδυναμίας για να ξαναβγούν στην επιφάνεια και να βλάψουν κυρίως βαθμολογικά την ομάδα.
Και όπως επισήμανε ένας φίλος νομικός, η αλλαγή του σήματος μπορεί να πληγώνει πολλούς φίλους της ομάδας αλλά ταυτόχρονα την απελευθερώνει από αυτά τα βαρίδια και της δίνει την ώθηση να κάνει απερίσκεπτα τα βήματα που χρειάζονται μπροστά, για νέες κατακτήσεις σε Ελλάδα και γιατί όχι και σε Ευρώπη…