Μεγάλη προσπάθεια κατέβαλε η τεχνική ηγεσία του ΟΦΗ ώστε να δώσει την ευκαιρία στον Άρη να πάρει το παιχνίδι, αυτή βέβαια είναι η γνώμη μας.
Πρώτα από όλα χρησιμοποίησε κάτω από τα δοκάρια τον γνωστό πλέον σαν ταρίφα, πάνω από τρία και όπου κάτσει.
Κάποιοι μου είπαν «δε φταίει το παιδί σε κανένα από τα γκολ» και τους λέω εγώ «στο μόνο που δεν φταίει είναι στο τέρμα που πέτυχε ο ΟΦΗ» και εξηγούμαι…
Στο γκολ της ισοφάρισης δεν χρειαζόταν να κάνει καμιά προσπάθεια, εκτός από αυτή που έκανε (εκτίναξη προς τα πίσω). Αν στεκόταν όρθιος η μπάλα απλά θα τον έβρισκε στο στήθος.
Στο υποτιθέμενο τρομερό φάουλ των 30 μέτρων, που κάποιοι μου είπαν είσαι άδικος, δοκάρι πήγε η μπάλα δεν πιανόταν. Πριν η μπάλα πάει στο δοκάρι πέρασε δίπλα από το κακοστημένο τοίχος. Και ο πιο άσχετος τερματοφύλακας θα σου πει ότι βάζουμε παίχτη παραπάνω για να καλύψουμε το ενδεχόμενο φάλτσο που μπορεί να πάρει η μπάλα.
Και πάμε στο τρίτο και φαρμακερό, που το έπαιξε «ο Ερμής του Πραξιτέλη», για αυτό όποτε τον βλέπω στην ενδεκάδα παίζω τον ΟΦΗ OVER…
Και πάμε στο Β΄ ημίχρονο, όταν και ο Σίμος αποφάσισε να βοηθήσει τον ανήμπορο μέχρι τότε Άρη να δημιουργήσει, βγάζει τον καλύτερο μέχρι εκείνη την στιγμή Σακόρ (56′) για να περάσει στη θέση του τον ανύπαρκτο Στάϊκο, με αποτέλεσμα η ομάδα της Θεσσαλονίκης να πάρει το κέντρο και μέτρα στο γήπεδο και να αρχίσει να γυρίζει το παιχνίδι προς όφελος της. Λίγο αργότερα, ο τεχνικός του ΟΦΗ έκανε το τρίτο και πιο καθοριστικό του λάθος.
Απέσυρε τον μαχητικό Μάνο, που με τη δύναμη και την ταχύτητα του κρατούσε την άμυνα των γηπεδούχων πίσω, αντί να προσπαθήσει να διορθώσει το λάθος του και να αντικαταστήσει τον φανερά κουρασμένο Ναμπί. Οι υπόλοιπες αλλαγές έγιναν απλά για να γράφουν κάποιοι σήμερα για το ρεκόρ του Σίμου, ότι είναι ο πρώτος προπονητής στην Ελλάδα που έκανε 5 αλλαγές.